.
Στην φωτογραφία του
βιβλίου μας βλέπουμε μια οικογένεια Λαπώνων. Από ότι φαίνεται μένουν σε
αντίσκηνα και ζεσταίνονται ανάβοντας φωτιά με ξύλα. Βλέπουμε επίσης ότι όλοι
φορούν τα ίδια ρούχα και υποθέτουμε ότι αυτή είναι η παραδοσιακή τους στολή. Το
φαγητό τους το ψήνουν μέσα σ’ ένα χάλκινο καζάνι που βράζει πάνω στη φωτιά.
Αυτόχθονες
Άλλοι αυτόχθονες λαοί:
·
στην Αφρική: οι Βέρβεροι, οι Τουαρέγκ, οι Μασάι, οι Πυγμαίοι, οι Βουσμάνοι, οι Μπαντού
·
στην Ασία: οι Μογγόλοι, οι Βεδουίνοι
·
στην Αμερική: οι Ινδιάνοι
·
στην Ωκεανία: οι Αβορίγινες(Αυστραλία), οι Μαορί(Νέα Ζηλανδία), οι Παπούα(Νέα Γουινέα)
·
στις Αρκτικές περιοχές: οι Εσκιμώοι, οι Λάπωνες, οιΣαάμι
·
στον Καναδά οι Ινουίτ, οι Μετί και τα «Πρώτα Έθνη» ή «Ινδιάνοι»
·
στο Μεξικό, οι Ολμέκοι, οι Ζαποτέκοι και οι Μιξτέκοι, οι Μάγια
και οι Αζτέκοι.
ΟΙ ΕΣΚΙΜΩΟΙ
Οι Εσκιμώοι ή καλύτερα Ινουίτ, είναι λαός που ζει στις
παγωμένες περιοχές της Αρκτικής, στη Γροιλανδία, τη Βόρεια Αμερική και τη
Βορειοανατολική Ασία. Είναι μικρόσωμοι, γεροδεμένοι, έχουν
ωχρό χρώμα, μαύρα πυκνά μαλλιά και φαρδύ πρόσωπο. Τα ρούχα τους είναι γούνινα ή
φτιαγμένα από δέρμα ταράνδων, αρκούδας, φώκιας και αλεπούς. Το χειμώνα
ζουν σε καλύβες φτιαγμένες από χιόνι, τα ιγκλού, οι οποίες στο εσωτερικό είναι
επενδυμένες με δέρματα ή σανίδες. Το καλοκαίρι χρησιμοποιούν σκηνές από δέρμα. Φτιάχνουν βάρκες από δέρματα που
ονομάζονται καγιάκ. Στη στεριά μετακινούνται
με έλκηθρα τα οποία σέρνουν σκύλοι. Κατασκευάζουν τόξα, βέλη και καμάκια και μ’ αυτά κυνηγούν
ή ψαρεύουν. Ασχολούνται κυρίως με το κυνήγι ταράνδων, ελαφιών,
φώκιας, της χήνας και της πάπιας και με το ψάρεμα ψαριών, ειδικά φάλαινας και χρησιμοποιούν
ψυγεία για να προστατεύσουν το φαγητό τους από το ψύχος. Οι Εσκιμώοι τρίβουν
τις μύτες τους αντί να σφίξουν τα χέρια τους όταν συναντάνε κάποιον γνωστό τους.
Πηγές:
|
|
 |
Αυτόχθονες αποκαλούμε αυτούς που κατοικούν στη γη των προγόνων τους, που δεν ήρθαν
από άλλο τόπο. Στις μέρες μας έχουν απομείνει λίγοι, γιατί οι
"πολιτισμένοι" Ευρωπαίοι και άλλοι αποδείχτηκαν απολίτιστοι, αφού
τους φέρθηκαν σαν "πρωτόγονους", τους εκμεταλλεύτηκαν και ή τους
εξόντωσαν ή τους περιόρισαν σε μικρές εκτάσεις γης. Λέγονται και
ιθαγενείς
Αυτόχθονες λαοί υπάρχουν σε ολόκληρο τον
πλανήτη. π. χ.
- στην Αφρική: οι
Βέρβεροι, οι Τουαρέγκ, οι Μασάι, οι Πυγμαίοι, οι Βουσμάνοι, οι Μπαντού
- στην Ασία: οι
Μογγόλοι, οι Βεδουίνοι
- στην Αμερική: οι
Ινδιάνοι( Σιου, Τσερόκοι κλπ)
- στην Ωκεανία: οι
Αβορίγινες(Αυστραλία), οι Μαορί(Νέα Ζηλανδία), οι Παπούα(Νέα Γουινέα)
- στις Αρκτικές περιοχές: οι
Εσκιμώοι, οι Λάπωνες(λίγο χαμηλότερα), οι Σαάμι
Από την Άντρη Παπακώστα
Αυτόχθονες φυλές –Ινδιάνοι
Με την ονομασία
Ινδιάνοι συνηθίζεται να αποκαλούνται γενικά οι ιθαγενείς πληθυσμοί της Αμερικής
πριν την ανακάλυψή της από τους Ευρωπαίους στα τέλη του 15ου αιώνα. Με την ίδια
ονομασία αποκαλούνται μέχρι και σήμερα ορισμένες εθνικές μειονότητες, των
οποίων οι ρίζες προέρχονται από τους ιστορικούς αυτούς λαούς. Ορισμένοι από
αυτούς τους ιθαγενείς διατηρούν μέχρι σήμερα ένα νομαδικό τρόπο ζωής, ενώ
κάποιοι άλλοι αναζήτησαν μόνιμη διαμονή δημιουργώντας μικρές κοινότητες και
χωριά, ενώ σε κάποιες περιοχές κατάφεραν να οργανωθούν σε μεγαλύτερες
κοινότητες, ακόμα και πόλεις, με πολιτική οργάνωση. Η ονομασία προέρχεται από
την πεποίθηση του Κολόμβου ότι έφτασε στην Ινδία, ενώ στην πραγματικότητα είχε
φτάσει στην Αμερική και ότι οι κάτοικοι που συνάντησε είναι Ινδοί .
Πολιτισμός
Η γλώσσα, η
ενδυμασία και τα έθιμα μπορεί να ποικίλουν από τη μια φυλή στην άλλη, ωστόσο
υπάρχουν κάποιες ομοιότητες ανάμεσα στους ιθαγενείς της Αμερικής.
Τέχνη και μουσική
Στη Βόρεια
Αμερική, η ινδιάνικη μουσική είναι σχεδόν μονοφωνική, αλλά υπάρχουν εξαιρέσεις.
Τα μουσικά όργανα που χρησιμοποιούνται συνήθως είναι τύμπανα και φλογέρες. Στην
Κεντρική Αμερική και το Μεξικό, η μουσική συνήθως ήταν πεντατονική και
χρησιμοποιούνταν κυρίως τύμπανα και φλογέρες, με την απουσία έγχορδων οργάνων.
Η ινδιάνικη τέχνη συνεισφέρει σε πολλούς τομείς, όπως στην αγγειοπλαστική, στη
ζωγραφική. Με το πέρασμα των χρόνων, αναπτύχθηκε από τους ιθαγενείς η
καλλιέργεια φυτών, τα οποία πλέον είναι παγκοσμίως διαδεδομένα. Ένας μεγάλος
αριθμός των αγροτικών αυτών προϊόντων διατηρεί στην αγγλική και την ελληνική
γλώσσα την αρχική τους ονομασία στη γλώσσα Ναχουάτλ. Ορισμένα από τα προϊόντα
αυτά είναι: η ντομάτα, η πατάτα, το αβοκάντο, το κακάο, η βανίλια, ο ανανάς,
και ορισμένα είδη της πιπεριάς όπως το τσίλι, η πάπρικα κι η παπάγια., στη
γλυπτική, στη χαρακτική, στην κατασκευή κοσμημάτων κλπ.
Άνδρας από τη φυλή Χούπα,
1923
Εργασία από τον Μανώλη Μαρκάκη
ΟΙ ΠΥΓΜΑΙΟΙ
Οι πυγμαίοι είναι φυλή Νέγρων
της Τροπικής Αφρικής. Το ντύσιμο τους είναι
πάντα ελαφρύ. Είναι τρόπος αντιμετώπισης
της αφόρητης ζέστη που επικρατεί ολόχρoνα. Είναι γεροδεμένοι. Έχουν χοντρά
χείλη και μαύρο δέρμα. Ζουν σε μικρά
πρόχειρα σπίτια, που κατασκευάζουν με κλαδιά , χόρτα και λάσπη Το μέσω
επικοινωνίας τους είναι τα τύμπανα. Η ζωή τους είναι πρωτόγονη. Ότι χρειάζονται
για τη διατροφή τους το παίρνουν από το δάσος. Επίσης ασχολούνται με το κυνήγι,
χρησιμοποιούν παγίδες και τόξα. Κάποιοι εγκαταλείπουν τη
νομαδική ζωή και εργάζονταν στις φυτείες καφέ ,κακάο ,ζαχαροκάλαμο κ.α. Έχουν εμφύλιους
πολέμους και κακή διακυβερνήσει του φυσικού τους πλούτου. Χιλιάδες άνθρωποι
υποφέρουν από πείνα. Αρρώστιες, όπως μαλάρια, ο κίτρινος πυρετός και η ασθένεια
του ύπνου απειλούν με αφανισμό τους κατοίκους της Τροπικής Αφρικής. Πολλοί
άνθρωποι εξακολουθούν να είναι αναλφάβητοι ακόμα και σήμερα.
Από Αντριαλένα Γιακουμή
ΟΙ ΠΥΓΜΑΙΟΙ
Τα μοναδικά χαρακτηριστικά που είναι κοινά σε όλους τους Πυγμαίους είναι το χρώμα του δέρματος και το χαμηλό τους ύψος (κάτω από 1,60μ.). Είναι από τους αρχαιότερους κατοίκους της Αφρικής· η κυριαρχία τους εκτεινόταν κάποτε σε όλη τη Ισημερινή και κεντρική Αφρική και ίσως συνδέονται με τους λαούς χαμηλού αναστήματος της νότιας Ασίας.
Είναι κάτοικοι των δασών και γνωρίζουν το δάσος, τα φυτά και τα ζώα πολύ καλά. Οι άνθρωποι αυτοί ζουν από το κυνήγι ζώων όπως αντιλόπες, χοίρους και πιθήκους, από την αλιεία, αλλά και συγκεντρώνοντας μέλι, άγριες γλυκοπατάτες, μούρα και άλλα φυτά. Για αυτούς, το δάσος είναι μια ευγενική προσωποποίηση θεού.
Οι κοινότητες των πυγμαίων έχουν πολύ στενούς δεσμούς μεταξύ τους ανταλλάσσοντας τις καλλιέργειές τους με άλλα αγαθά. Κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου το 2003 στο Κονγκό, οι Πυγμαίοι αντιμετώπισαν πολύ σοβαρά προβλήματα γιατί οι αντίπαλες φυλές (ομάδες) θεωρούσαν τους Πυγμαίους εμπόδιο και γι´ αυτό το λόγο αρκετοί σφαγιάστηκαν.
Νικόλας Καραγιάννης
